Adamın inadı tutmuş, bir türlü bırakmamış.
Adamın evi yanmış, odaları düz.
Adamın canı çıkmış, bir daha yerine takamamışlar.
Adamın canı sıkılmış, gevşetememişler.
Adamın o lafa karnı tokmuş, gözü aç.
Adamın saçı kırmış, sakalı çayır.
Adam düşmüş, karısı gerçek.
Adam sinirliymiş, karısı kemikli.
Adam karısına “inek” demiş, birlikte aşağı inmişler.
Adam aklını kurcalamış, bozulmuş.
Adam yalana yer yok demiş, yalan da ayakta kalmış.
Adam saat kaç demiş, saat de kaçmış.
Adam kafasını toplamış, burnunu bölmüş.
Adam yazmış, karısı kış.
Adam şişmiş, karısı ızgara.
Adam yaymış, karısı halter.
Adam kazmış, karısı ördek.
Adam çekmiş, karısı senet.
Adamın kahvesi taşmış, çayı kaya.
Adam kartmış, karısı mektup.
Adamın biri güneşte yandı, ayda düz.
Adamın birinin uykusu gelmiş içeri almamış.
Adamın birinin gözü şişti, burnu tığ.
Adamın biri televizyona çıkmış bir daha indirememişler.
Adamın biri hakkını aramış meşgul çıkmış.
Adamın birini bi gün salıvermişler; pazartesi almışlar
Konu: Adamın Biri...EspriLeri 
C.tesi Ara. 12, 2009 7:22 pm